Bizon leśny

Alaska, północno-zachodnia Kanada

Lasy, górskie tereny

W przeciwieństwie do bizona preriowego, ma większe rogi, ciemniejsze umaszczenie oraz krótsze włosy na kończynach piersiowych i brodzie.

Zimą tworzą osobne stada samców i osobne samic z młodymi. W okresie godowym, stada łączą się w jedno, a stare samce prowadzą rytualne walki o samice. Stado może liczyć od czterech do kilkudziesięciu osobników. Aktywny rano i wieczorem.

Trawa, żołędzie, kora drzew

Po około 10 miesiącach ciąży samica rodzi najczęściej jedno młode.

3-3,8 m

800-1000 kg

Pod koniec XIX w. bizony leśne były na skraju wymarcia. W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych gatunek ten posiada status NT - bliski zagrożenia wyginięciem.

To obecnie największy ssak Ameryki Północnej.

Jest gatunkiem osiadłym. Chętnie ociera się o ulubione drzewa oraz tarza w miękkim podłożu, np. w piasku.