Kangur rudy
Kangur rudy fot. Wojciech Żuchowicz
Kangur rudy fot. Wojciech Żuchowicz
do 1,6 m
do 90 kg
Australia
Tereny trawiaste i pustynne
Długi, umięśniony ogon oraz mocne tylne kończyny. Kończyny przednie wyraźnie krótsze. Samice posiadają na brzuchu torbę lęgową. Samce są rudo-brązowe, na spodzie ciała nieco bardziej płowe, u samic sierść z większym udziałem koloru szarego.
Żyje w niewielkich stadach liczących średnio około 10 osobników. Liczebną przewagę mają w nich spokrewnione ze sobą samice oraz ich młode. Towarzyszy im jeden, a czasem kilka samców. Aktywny o zmierzchu i nocą, dnie spędza chroniąc się w cieniu.
Trawa, zioła, rośliny zawierające duże ilości wody
Po miesięcznej ciąży, rodzi się jeden kangurek, który wędruje po sierści matki do torby lęgowej, gdzie natychmiast przysysa się do brodawki sutkowej. Młode karmione jest mlekiem matki przez około rok i noszone w torbie przez blisko osiem miesięcy.
Gatunek mniejszej troski (kategoria LC), jest również objęty programem ESB – polegającym na prowadzeniu Księgi Rodowodowej w ramach EAZA.
U kangurów spotykane jest zjawisko opóźnionej implantacji – blastocysta pozostaje w uśpieniu do czasu pierwszego opuszczenia torby przez wcześniejsze młode.
Poruszają się skokami, które mogą osiągać nawet 8 m długości oraz 3 m wysokości, na ogół jednak nie przekraczają 1,2-1,9 m.